ต้นหว้า

ชื่อสามัญ (อังกฤษ): Java Plum, Black Plum, Indian Blackberry

ชื่อวิทยาศาสตร์: Syzygium cumini (L.) Skeels

วงศ์: Myrtaceae

ลักษณะทั่วไป

ไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ สูงได้ถึง 1525 เมตร

เรือนยอดแน่น ใบเขียวเข้มเป็นมัน ทรงพุ่มกลม

ใบเดี่ยว รูปรี ปลายแหลม ขอบเรียบ มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ เมื่อลูบ

ดอกสีขาวครีมหรือเหลืองอ่อน ออกเป็นช่อตามซอกใบ มีกลิ่นหอม

ผลรูปรีหรือกลม สีเขียวเมื่ออ่อน เปลี่ยนเป็นม่วงเข้มหรือดำเมื่อสุก

รสชาติเปรี้ยวฝาดอมหวาน รับประทานได้

จุดเด่น

เป็นไม้พื้นถิ่นของไทย และเอเชียใต้ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้

ผลหว้าสุกกินได้ มีสารแอนตี้ออกซิแดนท์สูง นิยมนำไปแปรรูปเป็นน้ำหว้า แยม ไวน์ ฯลฯ

มีคุณค่าทางสมุนไพร เช่น ลดน้ำตาลในเลือด บำรุงกระเพาะ

โตเร็ว ให้ร่มเงาดี ทนแล้ง

ปลูกเพื่อให้ร่มเงาและใช้ประโยชน์จากผล

ใช้เป็นพืชสมุนไพรพื้นบ้าน

นิยมปลูกในวัด สวนสมุนไพร สวนเกษตรพื้นบ้าน

บางพื้นที่ใช้ผลสุกทำไวน์หรือของหวานพื้นถิ่น